Glin (aluminium) jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych pierwiastków chemicznych na kuli ziemskiej. Zajmuje trzecie miejsce po tlenie i krzemie. Należy do grupy borowców. Z uwagi na fakt, że jest metalem aktywnym nie występuje w przyrodzie w stanie wolnym (czysty Al) lecz w postaci różnych związków chemicznych.
Właściwości fizyczne:
- srebrzysta barwa
- metaliczny połysk
- kruchy
- łamliwy
- dobrze przewodzi ciepło i prąd elektryczny
- temperatura topnienia 660 °C
- temperatura wrzenia 2520 °C
- gęstość 2,7 g/cm3
Glin posiada jeden trwały izotop: 27Al
Tworzy stopy:
- duraluminium (95% glinu + Mg, Mn, Cu i Si)
- magnalium (80% glinu + Mg)
- siumin (90% Al + Mg)
- brąz aluminiowy (10% Al + Sn)
Właściwości chemiczne
Aluminotermia
Glin jest reaktywnym pierwiastkiem, który wypiera niektóre metale z ich tlenków. Pozwala to na otrzymywanie metali w stanie wolnym. W wyniku tych reakcji uwalnia się duża ilość ciepła. Proces ten nazywamy aluminotermią lub reakcją termitową. Używa się w niej sproszkowanego, metalicznego glinu i tlenku metalu.
8Al + 3Fe3O4 → 9Fe + 4Al2O3
2Al + 3Cr2O3 → 2Cr + Al2O3
4Al + 3MnO2 → 3Mn + 2Al2O3
Pasywacja
Glin jest metalem ulegającym pasywacji. W warunkach tlenowych np. pod wpływem tlenu, który jest zawarty w powietrzu pokrywa się on cienką warstwą tlenku glinu, która uniemożliwia jego dalsze utlenianie. Można ten proces zobrazować równaniem reakcji:
4Al + 3O2 → 2Al2O3
